අශ්වදම්‍යසාරථි උපමාව

මෙයින් බුදුරදුන්ගේ ප්‍රථමාභිසම්බෝධි යුගය හෙවත් විනය ශික්‍ෂා පැනවීමේ පූර්ව යුගයෙහි බුද්ධ ශ්‍රාවකයාගේ ස්වරූපය පැහැදිලි වේ. එනම් අවවාදයෙන් තොරව සිහිකර දීමෙන් පමණක් එම ශ්‍රාවකයන් සංවරයට පත්වූ අයුරු අශ්ව දම්‍යසාරථී උපමාවෙන් පැහැදිලි කරයි.

“සිවු මං සලෙක ගමනට සූදානම කොට
හික්මුණු අසුන් යෙදූ රියක් දක්‍ෂ රියදුරෙකු
විසින් කැමති ලෙස මෙහෙයවන්නාක් මෙන්”

“ මුල් යුගයේ ශ්‍රාවකයන් බුදුරදුන්ගේ අනුශාසනයකුදු
නොමැතිව සිහි ඉපදවීම් පමණකින් සංවර
වූ බවක් එමඟින් ප්‍රකාශ වේ.”